Ταξίδια. Κάποιοι τα θεωρούν πολυτέλεια. Κάποιοι άλλοι απλά διασκέδαση. Ένα ταξίδι όμως μπορεί να γίνει μάθημα ζωής.
Είχα κάποτε μια φίλη που λάτρευε τα ταξίδια. Λάτρευε όχι μόνο να γνωρίζει καινούργια μέρη, να βλέπει νέα τοπία, να δοκιμάζει καινούργιες γεύσεις και να οσμίζεται καινούργια αρώματα. Μέσα σε όλα αυτά έδινε μεγάλη σημασία στο να γνωρίσει την κουλτούρα του μέρους που πήγαινε. Να βιώσει τον τρόπο με τον οποίο ζούσαν οι άνθρωποι σε κάθε διαφορετικό μέρος που πήγαινε.
Ο Άγιος Αυγουστίνος είπε κάποτε:
Ο κόσμος είναι ένα βιβλίο και αυτός που δεν έχει ταξιδέψει έχει διαβάσει μόνο μία σελίδα.
Φαντάσου το σπίτι σου στο κέντρο ενός εικονικού κύκλου με ακτίνα τη μακρύτερη απόσταση που έχεις πάει. Κάθε φορά που ταξιδεύεις σε ένα καινούργιο μέρος στο οποίο μένεις για 7 νύχτες( το μικρότερο διάστημα για να μπορέσεις να το θεωρήσεις σπίτι σου), πρόσθεσε και ένα καινούργιο κύκλο.
Και κάθε καινούργιος κύκλος κρύβει μέσα του μια καινούργια ιστορία. Μια ιστορία που αποτελείτε από τις ιστορίες των ανθρώπων, τον τρόπο που ζουν, την κουλτούρα τους, τη μουσική τους, το φαγητό τους. Φτιάχνοντας λοιπόν το κύκλο κάνεις στην ουσία αυτή την ιστορία μέρος της δική σου.
Η φίλη μου συνήθιζε να μένει αρκετά σε κάθε τόπο που επισκεπτόταν. Πολύ περισσότερο από τις επτά νύχτες που ανέφερα παραπάνω. Συχνά ένα μήνα ή και περισσότερο. Ήξερε ότι όσο περισσότερο μένεις σε ένα μέρος, τόσο πιο καθαρός γίνεται ο κύκλος. Τόσο πιο ικανός γίνεσαι να καταλάβεις τον τρόπο με τον οποίο οι κάτοικοι αυτού του τόπου βλέπουν και ερμηνεύουν τον κόσμο γύρω τους.
Κι εκεί ίσως να ακούσεις ενδιαφέρουσες ιστορίες για άλλα μέρη μαζί με τα παράξενα έθιμά τους και τις ιδιαίτερες κουλτούρες τους. Κι αυτές οι καινούργιες ιστορίες θα δημιουργήσουν τους δικούς τους κύκλους. Αυτοί θα είναι όμως ασαφής γιατί η εμπειρία δεν είναι πραγματικά δική σου.
Ανακαλύπτοντας τους δεσμούς
Πρόκειται για τους ίδιους ασαφής κύκλους που δημιουργούνται όταν διαβάζεις για ένα μέρος. Όταν ακούς να μιλάνε για ένα μέρος όταν βλέπεις για αυτό στην τηλεόραση.
Πολλοί πιστεύουν ότι μπορούν να γνωρίσουν για ένα τόπο απλά μαθαίνοντας για αυτόν. Δεν είναι το ίδιο. Δεν μπορείς να γνωρίσεις τη ζωή σε ένα τόπο χωρίς να βρεθείς σε αυτόν. Να ζήσεις τους ανθρώπους να δεις πως λειτουργούν και πως σκέφτονται.
Μπορείς μόνο να φαντάζεσαι πως είναι.
Αυτό που κάνει τους κύκλους πιο ξεκάθαρους είναι τα ταξίδια. Κι όσο περισσότερο καθαρά βλέπεις τα πράγματα τόσο αυτά που φαίνονται εντελώς ανεξάρτητα αρχίζουν να τέμνονται και να υπερκαλύπτονται. Κι εκεί συνειδητοποιείς ότι «η δική σου ιστορία», «η δική μου ιστορία», «η δική τους ιστορία», γίνεται τελικά «η δική μας ιστορία».
Ίδια όνειρα ίδιες ελπίδες…
Έχουμε ίσως εθιστεί στο να βλέπουμε τις διαφορές. Όμως στην πραγματικότητα μπορεί να είμαστε περισσότερο ίδιοι από ότι πιστεύουμε.
Όλοι ξυπνάμε με τα ίδια όνειρα για ευτυχία, μοιραζόμαστε τους ίδιους πόνους. Στα μάτια τα δικά μου, τα δικά του, τα δικά μας κυλάνε δάκρυα όταν κάτι μας θλίβει. Και όλοι αναζητάμε τα αγαπημένα μας πρόσωπα για να μοιραστούμε μαζί τους τις στιγμές της ζωής μας.
Είναι αυτά ακριβώς τα κοινά που ρίχνουν τις μάσκες της προκατάληψης. Καλλιεργούν το σεβασμό και την αγάπη.
Και είναι τα ταξίδια αυτά, η γνωριμία με άλλους πολιτισμούς που ρίχνει το τείχος του φόβου που χωρίζει τους ανθρώπους συνδέοντάς μας σε μία καινούργια κοινή πορεία.
