Κανείς δεν μπορεί να μπει στο κεφάλι σου. Μόνο αν εσύ του το επιτρέψεις.
‘Έτσι ακριβώς όπως κανείς δεν μπορεί να πάρει αποφάσεις για εσένα. Εκτός φυσικά αν εσύ του δώσεις την άδεια.
Κανείς δεν μπορεί να σου υποβάλλει σκέψεις, ή να σε εκβιάσει να νιώσεις το τάδε συναίσθημα.
Είσαι εσύ που είσαι κύριος του εαυτού σου. Κι όταν το καταλάβεις αυτό για τα καλά, τότε θα είναι ξαφνικά που ο κόσμος θα αποκτήσει άλλο νόημα.
Γιατί δεν είναι ο περίεργος συνάδελφος αυτός που σε εκνευρίζει. Είσαι εσύ αυτός που του επιτρέπει να το κάνει. Γιατί αν εσύ δεν το επιτρέψεις το τι θα κάνει αυτός, ή οποιοσδήποτε άλλος δεν έχει στην πραγματικότητα καμία σημασία. Εσύ είσαι αυτός που αποφασίζει αν θα κρατήσεις την πόρτα του μυαλού σου κλειστή και ασφαλή ή θα την αφήσεις ορθάνοικτη σε κάθε τυχάρπαστο με άγνωστες προθέσεις.
Και είναι πολλοί αυτοί που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα προσπαθήσουν να σπείρουν σκέψεις, αισθήματα ή εντολές μέσα στις πιο σκοτεινές γωνιές του νου και της καρδιάς. Αυτοί που με αόρατα δάχτυλα έχουν μάθει να ψαχουλεύουν ψιθυρίζοντας στα αυτιά, προωθώντας τη δική τους θέληση.
Άλλοτε εξαιτίας ης ζήλιας και του φθόνου. Άλλοτε πάλι αθέλητα. Γιατί αυτό μόνο έχουν μάθει να κάνουν.
Δεν έχει σημασία το γιατί. Ούτε το πώς. Ακόμα και ο πιο επιδέξιος χειριστής είναι καταδικασμένος να αποτύχει αν ΕΣΥ του απαγορέψεις την πρόσβαση.
Αν εσύ αρνηθείς να αφεθείς στην οργή και το θυμό. Όπως και σε κάθε άλλο αρνητικό συναίσθημα θεωρείς σωστό και δίκαιο.
Γιατί αυτή είναι ακριβώς η μεγάλη παγίδα. Στο όνομα της δικαιοσύνης νομίζεις ότι ξεσπάς. Ότι εκτονώνεσαι.
Που;
Νομίζεις ότι ο θυμός απευθύνεται στον άλλο. Όμως ο άλλος πόσο επηρεάζεται από το δικό σου το θυμό;
Όχι φίλε μου. Όλα τα αρνητικά συναισθήματα γυρνάνε πίσω σε εσένα. Ο θυμός, η ζήλια, η οργή όσο δίκαια κι αν είναι καταλήγουν απλά να καταστρέφουν εσένα. Κατατρώγοντάς σε σαν το σαράκι που χαλάει το ξύλο. Άλλοτε αργά και άλλοτε γρήγορα. Μέχρι που καταλήγεις ένας άνθρωπος άδειος ανίκανος να βιώσει όλα τα θετικά πράγματα που βρίσκονται γύρω του.
Κι όμως τα πάντα αποκτούν απλά τη σημασία που εσύ θα τους δώσεις.
Έτσι την επόμενη φορά που κάποιος θα σου προκαλέσει εκνευρισμό, ΣΚΕΨΟΥ.
Αξίζει κάτι ασήμαντο να γίνει ένα βαρίδι στην ψυχή σου;
