τεχνικές-χαλάρωσης

Ήταν μία κουραστική μέρα γεμάτη με ιδρώτα, τρέξιμο και άγχος. Γυρίζοντας προς το σπίτι αποφάσισα να κάτσω για λίγο σε ένα παγκάκι. Το τελευταίο διάστημα το έκανα συχνά. Έμοιαζε να είναι η δική μου μικρή κλειστή κουκίδα προσωπικού χρόνου, όπου μακριά από τους πολύβουους χώρους του γραφείου και του σπιτιού μου μπορούσα να είμαι απορροφημένη στις σκέψεις μου.

Αγόρασα λοιπόν ένα μπουκάλι με κρύο νερό από το διπλανό περίπτερο και ετοιμάστηκα να αφεθώ στην κατευναστική ηρεμία της πόλης που για λίγο κατέβαζε ρυθμούς.

Είναι ορισμένες φορές ξέρεις, αυτές οι πολύτιμες στιγμές που καταφέρνεις να ξεφύγεις από την τρέλα της καθημερινότητας και να βρεθείς μόνος με τον εαυτό σου, που μπορούν έτσι απλά να σου έρθουν οι καλύτερες ιδέες και οι πιο σημαντικές αποκαλύψεις.

Οι λέξεις στροβιλίστηκαν στο κεφάλι μου καθώς το νερό κατέβαινε δροσίζοντας το ξεραμένο μου λαιμό.

Τελικά φτιάχνουμε εμείς τον κόσμο ή ο κόσμος εμάς;

Θα πρέπει να ομολογήσω ότι αυτή δεν ήταν μια σκέψη χωρίς ερέθισμα. Αντίθετα το παραπάνω ερώτημα ήταν η πηγή της διαφωνίας ανάμεσα στο Δημήτρη – ένα οξύθυμο συνάδελφο που όλοι αποφεύγαμε να προκαλέσουμε με οποιονδήποτε τρόπο και το Γιώργο ενα νεαρό που είχε έρθει στην ομάδα μας μόλις πριν από δύο εβδομάδες.

Ο κόσμος είναι αυτό που φτιάχνεις

γιατί-απέτυχες

Λέγεται ότι ο πατέρας του Βούδα προσπάθησε να τον προφυλάξει από οτιδήποτε σκληρό και άσχημο εκθέτοντάς τον μόνο σε ευχάριστες εικόνες και καταστάσεις. Αν το έκανε αυτό σίγουρα υπήρχε ένας πολύ καλός λόγος.

Σκέψου έναν άνθρωπο που παρακολουθεί αυτά που μεταδίδονται το τελευταίο διάστημα από τα δελτία ειδήσεων. Κάποιον που κάνει focus σε πολλές από τις αναρτήσεις των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης και τα άρθρα που παίζουν στον ελληνικό και παγκόσμιο ιστό. Θάνατοι, τραγωδίες, φτώχια. Αυτή είναι μια περιγραφή του κόσμου στον οποίο ζούμε που μοιάζει να αναπαράγεται έντονα τα τελευταία χρόνια.

Πρέπει να διαβάσεις  7 καθημερινες συνηθειες που σιγουρα θα σε κανουν καλυτερο

Ποιο είναι το συμπέρασμα που θα έβγαζε κάποιος που κεντράρει το ενδιαφέρον του σε αυτά τα γεγονότα;

Ζούμε σε έναν επικίνδυνο κόσμο. Θεέ μου, ο σημερινός κόσμος έχει καταλήξει να είναι ένα πραγματικά επικίνδυνο μέρος.

Είναι όμως η παραπάνω περιγραφή πλήρης;

Όχι φυσικά.

Την ίδια στιγμή συμβαίνουν χιλιάδες καλά πράγματα. Και αν κάποιος εστιάσει την προσοχή του σε αυτά, πως επηρεάζεται η εικόνα που έχει για τον κόσμο; Μήπως αυτός ο τόπος δυστυχίας και καταστροφής γίνεται ξαφνικά ένα μέρος ασφαλές και χαρούμενο;

Ζούμε σε ένα κόσμο που τον φτιάχνουμε οι ίδιοι. Αυτό που ονομάζουμε «πραγματικότητα» ή «αλήθεια», δεν είναι τίποτα άλλο από τις ιστορίες που δημιουργούμε εμείς. Από τον τρόπο με τον οποίο ερμηνεύουμε στην ουσία γεγονότα και καταστάσεις.

Έτσι κάθε ένας από εμάς έχει την επιλογή να δει τον κόσμο που ζούμε ως ένα επικίνδυνο μέρος ή ένα ασφαλές μέρος. Ένα κόσμο γεμάτο δυστυχία ή ένα τόπο στον οποίο ανθίζει η χαρά.

Ο κόσμος είναι αυτό που είσαι

κέρδισε-τη-δύναμή-σου

Ο τρόπος με τον οποίο ερμηνεύουμε έχει σχέση με αυτό που είμαστε.

Οι ιστορίες που φτιάχνουμε πηγάζουν μέσα από τον ίδιο μας τον εαυτό.

Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που ο κάθε αναγνώστης ερμηνεύει διαφορετικά ένα λογοτεχνικό έργο.

Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που ένας δημιουργός ενσωματώνει στο έργο του την ίδια του την προσωπικότητα του. Τις αξίες του. Το πιο εσωτερικό κομμάτι του εαυτού του.

Αν ο συγγραφέας στην πορεία αλλάξει , αλλάζει και το έργο του.

Αν εσύ στην πορεία αλλάξεις, αλλάζει και ο κόσμος σου.

Αν θέλεις ένα καλύτερο κόσμο, φτιάξε ένα καλύτερο εαυτό. Αν θέλεις ένα πιο χαρούμενο κόσμο, αναζήτησε τη χαρά μέσα σου και όχι έξω από εσένα.

Πρέπει να διαβάσεις  Πως το να κρίνεις άλλους καταστρέφει την ευτυχία σου

Γιατί είσαι εσύ που φτιάχνεις τις ιστορίες που περιγράφουν τον κόσμο σου. Τη ζωή σου.Τις επιτυχίες σου. Τις σχέσεις σου. Την ευτυχία σου.

Ο κόσμος είναι αυτό που είσαι.

Και η επιλογή είναι δική σου. Πάντα δική σου.

Comments

comments