Ο φόβος κόβει βαθύτερα από το σπαθί – George R.R Martin
Πέρασε πολύ καιρός μέχρι να το συνειδητοποιήσω. Φοβόμουν. Φοβόμουν να ανοίξω αυτήν την πόρτα και να δω τι υπήρχε στην άλλη πλευρά.
Έκρυβα το φόβο μου κάτω από πολλές δικαιολογίες. Ω, ναι. Είχα γίνει πραγματικά πολύ καλή στο να κρύβω το φόβο μου ακόμα και από τον ίδιο μου τον εαυτό. Οι άλλοι με έβλεπαν μάλλον ως παράξενη ή άτυχη. Δεν μπορώ να ξέρω με απόλυτη βεβαιότητα.
Αυτό όμως που μπορώ να πω με απόλυτη σιγουριά καθώς το βίωσα στο πετσί μου είναι το εξής: Ήμουνα μόνη μου για καιρό. Και πλέον συνειδητοποιούσα ότι αυτό στην πραγματικότητα συνέβαινε γιατί απλά φοβόμουν να ανακαλύψω τι βρισκόταν στην άλλη πλευρά της πόρτας.
Από παιδί έδειχνα θα έλεγα μια υπερβάλλουσα ανησυχία για οτιδήποτε καινούργιο. Για οτιδήποτε δεν είχα ξαναδοκιμάσει στο παρελθόν. Οι νευροεπιστήμονες βέβαια έχουν πλέον δώσει την απάντηση σε αυτό λέγοντα ότι ο εγκέφαλός μας συνηθισμένος σε μοτίβα δυσκολεύεται με κάτι καινούργιο ανεξάρτητα αν αυτό είναι για καλό κακό.
Το ζήτημα στην περίπτωσή μου είναι ότι ο εγκέφαλός μου, η αυτοεκτίμησή μου ή δεν ξέρω οποιαδήποτε άλλη ιδιαιτερότητα, φαίνεται ότι παρουσιαζόταν με εξαιρετική ένταση στο κομμάτι των σχέσεων. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να υψώνω τείχη κάθε φορά που παρουσιαζόταν κάτι που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε κάτι σοβαρότερο και σταθερότερο.
Αρνούμουν θα μπορούσε να πει κανείς να αφήσω πίσω που τη «ασφαλή ζώνη» που είχα δημιουργήσει και να πλεύσω σε βαθιά άγνωστα νερά. Το αποτέλεσμα;
Αν εξαιρέσεις ορισμένες περιστασιακές σχέσεις πού βασίζονταν μάλλον στον παρορμητισμό παρά στη λογική και που κατέληξαν ως επί το πλείστον δακρύβρεχτά, ήμουν μόνη.
Αν θέλεις πραγματικά να ζήσεις πρέπει να βγεις από την ασφαλή ζώνη
Το συναίσθημα του φόβου μας κρατάει πίσω από πολλά πράγματα. Κρύβεται στη γωνία πολλές φορές μασκαρεμένο πίσω από το μανδύα άλλων πραγμάτων δολοπλοκώντας, εμποδίζοντας, τριβελίζοντας το νου σου και αρρωσταίνοντας τη σκέψη σου.
Δεν μπορείς να βρεις την ευτυχία παρά μόνο αν ξεπεράσεις το φόβο, καθώς η ευτυχία μια γεμάτης ζωής βρίσκεται έξω από την ασφαλή σου ζώνη.
Μου πήρε καιρό να καταλάβω τι πραγματικά ήταν αυτό που μου έφταιγε. Τι πραγματικά φοβόμουν.
Σήμερα ζω ευτυχισμένη με τον άντρα μου και το γιο μου. Σίγουρα υπάρχουν προβλήματα, τίποτα όμως που να μην μπορούμε να αντιμετωπίσουμε.
Κατάφερα να αντιμετωπίσω ΑΥΤΟ το φόβο μου. Τώρα μένει το ίδιο να κάνω και με τους υπόλοιπους.
