βρες-τη-δύναμη-να-συνεχίσεις

Πρώτα ήρθε η φωτιά. Κατηγόρησαν εμένα και ας φώναζα με όλη τη δύναμη των πνευμόνων μου ότι ήμουν αθώος. Κι όσο πιο πολύ φώναζα τόσο πιο πολύ πείθονταν όλοι- οι γονείς μου, τα αδέρφια μου, η αστυνομία, ότι εγώ ήμουν ένοχος.

Και μετά ήρθαν οι ατέλειωτες στιγμές στο σκοτάδι του ψυχιατρικού θαλάμου.

Ήμουν μόλις 7 χρονών, μέλος μιας πολυμελούς οικογένειας από την οποία έχω να θυμάμαι πολλές καλές στιγμές. Αυτή σίγουρα δεν ήταν μία από αυτές.

Το πρώτο βράδυ που πέρασα έγκλειστος ήταν φρικτό. Σε ένα κελί που μύριζε μούχλα και οι τοίχοι του ήταν ντυμένοι με ένα χαλί καφέ χρώματος που θύμιζε λάσπη. Τη μόνη διαφορά έκανε ένα παράθυρο κλεισμένο με κάγκελα από το οποίο τυχαία πρόσωπα έρχονταν να με ελέγξουν λες και ήμουνα αρουραίος σε εργαστήριο.

Ένας σάκος του μποξ ήταν πεταμένος στο πάτωμα για όλους όσους θέλαν να εκφράσουν την οργή τους. Κι εγώ είχα μπόλικη από αυτή.

Έτσι χτύπαγα, κλώτσαγα και ξαναχτύπαγα το σάκο με δάκρυα στα μάτια και γεμάτος οργή για το Θεό που μου έκανε αυτό το πράγμα. Τυφλή, αυθεντική οργή.

Χτύπαγα μέχρι που τα χέρια μου μάτωσαν κι έστρεψα το βλέμμα μου στο παράθυρο για να δω μια νοσοκόμα να με κοιτάζει. Της ανταπέδωσα το βλέμμα. Ένα βλέμμα γεμάτο οργή και μίσος που πήγαζε από τα πιο σκοτεινά βάθη της ύπαρξής μου. Από εκείνο το σημείο που γεννιέται κάθε σκοτεινή σκέψη και πάθος που δεν ήξερα καν ότι είχα.

Και ήταν τότε που έστρεψα το βλέμμα προς τον Θεό λέγοντας:

«Αν δεν με βγάλεις από εδώ, αν δεν πάρεις όλο αυτό μακριά, θα σταματήσω να πιστεύω σε εσένα. Θα ξέρω τότε ότι είμαι μόνος»

Πρέπει να διαβάσεις  4 μυστικά για προσελκύσεις την τύχη βασισμένα στην επιστήμη

Έκλεισα τότε τα μάτια μου και βυθίστηκα στον βαθύ ύπνο που φέρνει η πίεση και η εξάντληση.

παιδί-στο-σκοτάδι

Το επόμενο πρωί ξύπνησα συνειδητοποιώντας ότι έπρεπε να βρω μόνος μου τη δύναμη να περάσω αυτή τη δοκιμασία. Κανείς δεν θα ερχόταν να με βοηθήσει.

Χτύπησα τις πόρτες και φώναξα ξανά και ξανά ότι δεν το έκανα εγώ. Γρήγορα όμως συνειδητοποίησα ότι αυτή ακριβώς η συμπεριφορά ήταν αυτή που με έκανε να μοιάζω με τρελό.

Προσποιήθηκα λοιπό ότι ήμουν ένοχος. Και ότι καλυτέρευα. Και η καινούργια αυτή τακτική με έβγαλε έξω στους 11 μήνες για να ξαναμπώ μετά από λίγο όταν ο αδερφός μου ξαναέβαλε φωτιά. Κι αυτή τη φορά αποφάσισα να μην τα παρατήσω. Ήταν στο χέρι μου να ξεδιαλύνω την κατάσταση.

Είμαι πλέον 36 χρονών. Έχω κερδίσει την ελευθερία μου και έχω αποδείξει την αθωότητά μου. Ακόμα και μετά από όλη αυτή την ιστορία έχω περάσει δύσκολες στιγμές. Πνευματικά και Συναισθηματικά. Κάθε φορά όμως θυμάμαι το νεότερο εαυτό μου να λέει. «μην τα παρατάς, θα τα καταφέρεις».

Ποτέ μην τα παρατάς

Μοιάζει περίεργο που κάτι απλό μπορεί να είναι ταυτόχρονα τόσο σημαντικό. Μην τα παρατάς. Μια φράση που λειτούργησε ως δείχτης πορείας στη δική μου ζωή.

Ποτέ μην τα παρατά. Είναι κάτι σημαντικό για οτιδήποτε θέλεις να πετύχεις στη ζωή σου. Μην παρατά τος εαυτό σου. Αν είσαι γονιός μην παρατάς το παιδί σου.

Θα έρθουν δυσκολίες και θα χρειαστεί να πάρεις δύσκολες αποφάσεις. Επίπονες αποφάσεις. Μην χάνεις ποτέ ωστόσο την ελπίδα ότι την επόμενη μέρα κάτι καλό θα συμβεί. Τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα.

Πρέπει να διαβάσεις  Βραδινή ρουτίνα: 3+1 Κλειδιά για την επιτυχία

Και με όλες τις δυσκολίες που μπορεί να έρθουν μπορείς να είσαι βέβαιος ότι έχεις πολύ περισσότερες πιθανότητες καλά πράγματα να συμβούν αν πιστεύεις και περιμένεις να έρθουν.

Comments

comments